Daar zitten we dan in het land van de zon, tango en de Boca Juniors. Inmiddels al helemaal geacclamatiseerd en de siesta isook al een vast onderdeel in onze dagplanning geworden.

De reis is helemaal goed verlopen al kwamen we donderdag ,de dag van vertrek, nog wel even voor een verassing te staan. Het zal niet de laatste zijn. Na een maandenlange voorbereiding besloten we woensdagavond nog even door de papieren te lopen om te constateren dat we het e-ticket voor onze reis van Amsterdam naar Londen nog niet hadden ontvangen. Donderdagochtend gelijk Worldticket center opgebeld en ze zouden het e-ticket direct doorsturen. Eenmaal ontvangen bleek dat de vlucht twee uur eerder dan gepland zou vertrekken.. Beetje stress want we wilden alles relaxed doen, maar dit betekende wel dat we zonder extra kosten een twee uur langere vakantie tegemoet gaan.

We zitten dus inmiddels in Buenos Aires, leuk hotelletje om bij te komen van de reis. In het kader van ons nieuwe backpackers bestaan, passen wij ons direct aan en gaan, ipv met taxi, met het openbaar vervoer naar de stad. Wat een weelde voor 2 pesos (0,50euro)de man. een rit van wel 2 uur en je ziet stukkken van de stad die je anders nooit zou zien. Geef toe, de ruimte voor onze tassen was zwaar beperkt en dat gedruk van die andere mensen was geen pretje. maar ja, als backpacker moet je wat he

De eerste dag direct gaan winkelenvoor slippers (er past nog best wel wat in derugzak van maar 11 kilo) en ´s avonds natuurlijk op zoek naar de ultieme argentijnse steak bij een prachtige locatie aan de haven.

De volgende ochtend consteerden we dat ons dagbudget van 50 Euro de man ernstig overschreden was. Dit moest toch echt anders. Daarom stond de 2e dag in het teken van besparing. Al gauw kwamen we erachter dat ´het eten´ geen goede besparingpost was. We zouden dus op zoek moeten gaan naar een nieuw onderkomen. Hostelletjes zijn misschien in de ogen van de gemiddelde backpacker een heel normaal iets, voor ons was dit toch even slikken. Op zoek naar een geschikt internet cafe zijn we de hele stad door gelopen. Als extra besparingspost vonden we dat we onze middaglunch wel konden door brengen inéén van de vele parkjes die BA telt. Eenmaal een leuk parkje in zicht bekroop Rianne al snel hetgevoel dat er iets niet pluis was. Welke tourist brengt er nu in hemelsnaam een hele matras mee. Martin stond al klaar om zijn positie in te nemen in het park, toen we belaagd werden door menig zwerver die ons om geld ging vragen. Snel zijn we toen maar gevlucht naar het dichtsbijzijnde terrasje om bij te komen van de schrik. Dan maar weer het dagbudget overschrijden, want om nu al direct te gaan lunchen met de zwervers vonden we toch iets te gortig.

Op dag 3 werd het tijd om afscheid te nemen van onze luxe suite in Palermo en met 2 rugzakken de man naar ons hostelletje te gaan. Toen de taxi op het door ons opgegeven adres stopte, aarzelden wij beiden om uit te stappen. Dit kon het toch niet zijn? Maar goed, toch maar door die voordeur gegaan om vervolgens binnengehaald te worden door een enorm hartelijke gastvrouw. Het geluk is met ons dat wij hét hostelletje van San Telmo hebben weten te boeken, omdater zondags om de hoek de plaatselijke antiekmarkt is. Ons deed het meer denken aan de vrij markt van Amsterdam want de gezelligheid was er in overvloed. Onze onderhandelingen met de plaatselijke verkopers gingen uitermate goed....iedereen zei direct ´ja´ tegen ons aanbod.

Die avond vonden we dat het tijd werd voor een daadwerkelijk ´menu del dia´. Ons doel, binnen het dagbudgetblijven, was toch echt in zicht en dit wilden we niet uit onze handen laten glippen. Op zoek naar ons restaurantje werden we nog getrakteerd op de generale repetities van de plaatselijke carnavalsverenigingen. Ik (rianne) moet zeggen dat de pakjes niet echt professioneel in elkaar gezet waren, maar ja...niet iedereen heeft natuurlijk zo´n drill sergant als Kristel. Wellicht dat hier volgend jaar wat vrijwilligerswerk gedaan kan worden.

Carnavalsgadget van het jaar is een spuitbus met een soort schuim waarmee ieder kind door ouders wordt voorzien. Helaas was de carnavalskraker van dir jaar om die 2 blanke touristen de volle laag te geven en kwamen wij van top tot teen onder het schuim weer thuis.

Nog een paar dagen Buenos Aires, waarvan 1 van de hoogte punten een bezoek aan een wedstrijd van deBoca Juniros (bye bye dagbudget). Hierover later natuurlijk meer.