Na 2,5 maand zuid amerika werd het voor ons tijd voor een nieuw avontuur. En dus vertrokken wij via een tussenstop in Los Angeles naar het verre Westen (jawel, wij vlogen de andere kant op)... naar China. Nog gauw werd de tussenstand van ons huishoudboekje opgemaakt en stond ons saldo na 2,5 maand op + 246 Euro.

De vlucht duurde maar liefst 2,5 dag vanwege het passeren van de datum grens, en dit viel ons niet mee. De stoeltjes waren duidelijk gemaakt voor de kleinere aziaat en wij staken toen al boven alles en iedereen uit. Daar bovenop kreeg Rianne tijdens de vlucht plotseling last van luchtziekte (of was het toch die mexicaanse taxichaffeur uit LA die vrolijke onze kant op nieste?!) Hoe dan ook, Rianne heeft nog net de Chinese grens weten te passeren met een lichtelijk koortsje, want een paar dagen daarna werd iedereen met een beetje verhoging uit het zuid-amerika vrolijk 7 dagen in quarantaine gezet.
Bij aankomst in Beijing begon het grote wachten op vriend Tamo, die ook inmiddels blij was dat zijn vakantie begonnen was, aangezien hij de laatste dagen door Rianne werd lastig gevallen met boodschappenlijstjes voor de surprise party van Martin.

Toen eenmaal ingechecked was door Tamo, zijn we met z'n drieende stadgaan verkennen. Ondanks dat het plein van de hemelse vrede in de achtertuin van het hotel lag, leek het ons een goed plan om direct in de locale cultuur te duiken en met riksja richting het plein te gaan. 2ondernemende riskja drivers zagen hier ook wel brood in en laadden ons gewillig in hunverlengde gazelle-look-alikes. Toen we echter al na 2 minuten fietsen werden afgezet op het plein, bleek dat de riskja driversnet ietsie meer engels spraken dan wij dachten en de prijs van 20 niet om Yuan bleek te gaan, maar om de welbekende amerikaanse dollars.
Tja, het zal inderdaad wel geen pretje zijn om 2 van die grote westerlingen in je fietsje te vervoeren, maar dit rook toch wel naar een tourirst rip off. Daarom gingen Tamo en Martin met hun beste chinees met beide heren in discussie en zijn uiteindelijk na betaling van 50 Yuan weg gelopen.
Ondanks de grote hoeveelheid mensen leek het, door de brede en schone straten, toch behoorlijk rustig. Toen we eenmaal voor het portret van Mao waren aangekomen, bleken wij wat meer bekijks te trekken dan de grote communistische leider. Daarom hielden wij gauw een fotoshoot met wat jonge chinezen en toen konden ook wij weer verder met onze eigen tour.
Op het plein lopen we tegen Mary aan. Deze chinese tourguide van 23 vindt ons wel gezellig en besluit haar job voor die middag aan de wilgen te hangen en verder met ons mee te gaan. Vooral Tamo blijkt haar interesse te wekken en dit levert ons een fijne chinese tolk voor die middag op. Die avond besluitenwe het rustig te houden en bezoeken we samen met Mary de chinese acrobaten show.
De volgende ochtend maken we ons op voor onze tour richting de chinese muur. Hier zullen we Martins verjaardag inluiden en tegelijkertijd DE highlight van Beijing bekijken....de chinese muur. Omdat we dit tourtje al een tijdje geleden geboekt hebben, hebben we eigenlijk geen benul wat ons te wachten staat. Gauw maken we nog even een stop bij de massagesalon naast het hotel om onze spieren los te gooien...dit kan natuurlijk nooit kwaad zo vlak vooreen groot avontuur.
Op zich hebben we voor de tour maar weinig bagage nodig, maar omdat Tamo zich nogal uitgeleefd heeft voor de surprise party voor Martin en 2 flessen Dom Perignon heeft meegenomen (waarvoor onze grote dank!) moet er toch 1 grote rugzak mee. Zo mag Tamo ook even snuffelen aan het leven van een backpacker en het eerste half uur met Rianne's rugzak naar boven klimmen. Ondanks dat Tamo maar weinig pauzes nodig had, was het toch van grote afstand duidelijk dat Tamo niet vaak als backpacker door het leven ging. Met zijnblokjesoverhemd en spijkerbroek zag iedere hiker dat deze backpacker nog veel te leren had:-) Op de muur aangekomen werden wij binnen no-time bezocht door 'gllgh' (klink als eenauthentieke chinese rochel) Dit lokale boertje droeg naast een BBQ ook nog 3 tenten en 5 kilo vlees naar boven. Terwijl wij die middag nog 2 uurtjes verder hiketen op de muur, begon Gllgh met het opzetten van het kamp en voorbereiden van de BBQ.
Het hiken op de muur was zeker niet weggelegd voor beginners. Omdat wij op het orginele stuk muur waren, waren er veel gedeeltes ingestort en hierdoor waren sommige stukken erg stijl en slippery.
' s Avonds bij de BBQ luidden we Martins verjaardag vroeg in en wordt de champagne fles en de doos sigarenopengetrokken. Ondanks dat Rianne al 3 dagen niets gegeten had, leek de Don Perignon haar niet te deren. John, onze tourguide, wist echter niet wat hem overkwam en hij stond na 3 kleine glaasjes vrolijk op de muur te dansen en te zingen. Op zich was dit nog amusant voor ons, toen hij die nacht alleen zo'n vervelende drank-snurk-sessie kreeg vonden wij het toch een minder goed plan....
De volgende ochtend werd Martin's verjaardag op een bijzondere manier gevierd. Gllgh kwam die ochtend ons weer bezoeken met een vers ontbijtje en een klein cadeautje voor Martin. Met een noodle soepje van Gllgh (dit schijnt chinese traditie te zijn voor een verjaardag) en een bammetje hagelslag van Tamowas het ondanks de kou en de slechte nacht toch een unieke verjaardag. John en Gllgh hebben hun versie van Happy birthday nog gezongen en hebben vol interesse naar de versie van Tamo en Rianne geluisterd.
Het hiken die dag was supermooi maar ook supermoeilijk. Zelfs voor ons geoefende hikers was het soms een behoorlijk uitdaging.
Het leuke van de tour was dat wij geen enkele tourist tegenkwamen. Kleine uitzondering waren de 2 chinezen die bij onze ontmoeting vrolijk hun hele memorycard volschoten met fotos van ons. Maar dit vonden we alleen maar grappig.
Bij terugkomst van onze tour hebben we onze spullen opgehaald en ingechecked op onze nieuwe locatie, het Raffles Hotel in Beijing. Ons dagbudget was door de creatieve boekhouding van Rianne wat opgehoogd en zo volgden wij Tamo naar dit nieuwe onderkomen. Zonder enige moeite pasten wij ons aan aan onze nieuw omgeving en al snel waren wij gewendaande middag harpsessies en de drankjes van 5 euro per stuk (dit kon natuurlijk nooit goed gaan).

Die avond maakten we ons op voor feestje nummero uno...het ambassadefeest ter ere van de verjaardag van de koningin (en natuurlijk martin). Voordat we vertrekken naar het feest lezen we nog gauw alle felicitaties in de email en op onze weblog. Super leuk om te zien dat iedereen aan Martin gedacht heeft en met een grote glimlach op het gezicht vertrekken we per taxi naar de residentie van de ambassadeur....
Geheel in stijl is de achtertuin van de ambassadeur ingericht met volendamse huisjes en galt er door de boxen Fransje Bouwer. Jammergenoeg kwam Rianne er die middag achter dat ze nog steeds haar dubieuze griepje onder de leden had en daarom gingen alle nederlandse lekkernijen aan haar neus voorbij die avond. Martin liet zich ditniet aan zijn neus voorbij gaan en beslootook het portie van Rianne tot zich te nemen. Bitterballen, krentebollen, frikandellen, haringen en andre hazes.....iedereen was die avond van de partij! Ondanks het grote pakken-gehalte die avond liepen er gelukkig ook nog wat oranje fans in de crowd en was het een superleuk feest. Die nacht rond 5 uur werden we nog verrast door een belletje uit Nederland waar'er is er 1 jarig' gezongen werd. Ondanks het ietwat valsige gezang gaf het ons die nacht toch een erg warm gevoel. Bedankt jongens!
Bij het expatfeest, wat 2 dagen later volgde, werd het payback time voor Rianne. Na 5 dagen vasten kon er eindelijk weer gegeten en gedronken worden en zo geschiedde....Gelukkig hadden we nog veel ORS-sjes over van Zuid-Amerika en zo hebben we katerloos de volgende dag weten te doorstaan.
De volgende dagen hebben we, naast de dagelijkse massages, ook nog de de verboden stad bezocht en zijn wein het dagelijkse leven van Beijing gedoken. Vooral de eetstandjes waren bizar om te zien. Schorpioenen op stokjes en ander ondefieneerbaar voedsel ging veelvuldig over de toonbank. Ook het bezoek aan de 'supermarkt' was een grappige gewaarwording. Deze supermarkt wasmeer eengrotehal van alle made-in-china producten (een speeltuin voor Rianne dus). De tasjessealer, de onzichtbare-pen en ook de tover-lucifer moesten daarom de volgende dag mee in de tas van Tamo richting Nederland. Ach, zoveel wegen die dingen niet, toch?

Als afsluiter van het bezoek van Tamo moesten wij natuurlijk de Peking duck proberen. Tot onze grote vreugde zagen wij eindelijk herkenbaar voedsel en werd de peking duck lekker opgediend in de welbekende pannekoekjes. Nog steeds heerst er een discussie onder ons waar de pannekoekjes nu lekkerder smaakten, maar natuurlijk weten we dat Rianne toch altijd gelijk heeft en dat de Royal San Kong de grote winnaar van deze contest is.

Toen Tamo in een A6 met 27 kilo van onze baggage richting het vliegveld vertrok, hebben wij nog 1 dagje in Beijingdoorgebracht. Nog gauw hebben wij een bezoek gebracht aan de Drum&Bell tower en aan de Tempel van de hemelse vrede. Ondanks dat we onze wake-up call om 5 uur hadden, was het toch bijzonder om te zien hoe de bejaarde Beijinger zijn ochtend ritueel uitvoerd. Met een goed gesprek met de dichtbijzijnde boom en een been in je nek is het de manier om je dag te beginnen. Bij thuiskomst eens kijken of de bomenbij de amstelveens poel ook wat terug zeggen.....

Na 6 dagen hebben ook wij Bejing verlaten en zijn wij inmiddels in Xian aangekomen. Hier brengen wij een bezoek aan het Terracotta leger en maken wij ons op voor de eerste treinreis.

Ook hebben wijeen vervroegdetussenstand van ons huishoudboekjegemaakt. Wij wenden namelijk net iets te snel aan de luxevan het Tamo-leven en na een complexe berekening bleek dat ons saldo na 1 week Bejing/Tamo gezonken wasnaar eensaldo van -537 Euro. Compleet verpest moeten we nu weer wennen aan de harde bedjes van ons hostel en zoeken wij naar het goedkopere tourtje:-)
Zo staat hetvolgende hostel te boek als 'spartaans' en alleen dit al zal een mooinieuw avontuur opleveren.