Inmiddels zijn we alweer een volle week in Nederland, maar wij willen natuurlijk niet ons reisverhaal achterlaten met een open einde. Daarom bij deze ons laatste reis van een onvergetelijke avontuur.

Op 16 mei kwamen wij precies volgens schema aan op het vliegveld in Bali. Bij het uitstappen van het vliegveld merkten we al snel de grote verschillen met China. Daar waar de chinezen in razend tempo hun oudheden vernietigen, houden ze in Bali juist vast aan hun 'authenticiteit'. Het vliegveld stamde uit het jaar 0 toen ze nog niet gewend waren aan de grote hordes toeristen, en zo duurde het 2,5 uur voordat wij het vliegveld konden verlaten.

Maar ondanks het lange wachten waren we blij toen we merkten dat onze hotel pick-up gewoon nog op ons stond te wachten. En zo maakten wij koers naar ons nieuwe resort in Tulamben. De keuze van het resort was nog niet zo eenvoudig geweest voor ons. Het oog van Rianne van gevallen op een, voor duikresort standards, erg luxe bedoeling. Het zwembad, het restaurant, de spa en ook de duikschool was ver boven het gemiddelde, alleen pech voor Rianne werd het resort gerunt door 2 duitsers. Niet dat Rianne hier zo'n probleem van maakte, maar Martin heeft zich hier 3 maanden lang met hand en tand tegen lopen verzetten. Maar omdat uiteindelijk Martin de overredingskracht van Rianne niet langer kon weerstaan werd uiteindelijk vrolijk door ons geboekt bij de gemütliche Tauch Terminal.

Wat de naam al doet vermoeden, onze tijd op de Tauch Terminal hebben al duikend doorgebracht. Het was voor ons wat moeilijk voor te stellen wat we nou moesten verwachten van de onderwaterwereld van Bali. En zeker na onze droomduiken in Galapagos was het best spannend of wij weer bevangen werden door de pracht van Bali. Maar, waar juist de Galapagos ons hart sneller deed kloppen door de hamerhaaien en de whaleshark, werden we bij Bali weer super enthousiast van de zeepaardjes en de prachtige kleuren. Bij onze laatste dag bij de tauch terminal hebben wij ons maar weer eens laten verleiden om een duiktrip te maken naar Nusa Penida, Manta Point. Nu hebben wij in onze duik'carriere' al vele Manta Points gezien (veelal zonder mantas) maar deze deed zijn naam zeker eer aan. Een uur lang hebben wij 9 sierlijke mantasvoor bij zien 'vliegen' wat een mooie afsluiter was van onze duikdagen op de tauch terminal.

Toen we onze duikspulletjes hadden ingeleverd werden we weggebracht naar ons laatste resort in Nusa Dua, Laguna Spa & Resort. Het was onze bedoeling om onze reis af te sluiten met eenspektakelvan luxe, en dat is ons zeker wel gelukt. Van het hotel kregen wij nog een upgrade waardoor wij een kamer kregen met terras aan de pool, wat natuurlijk niet verkeerd was. De persoonlijke butler service paste ook helemaal thuis dit plaatje en de dagelijkse massage mocht natuurlijk al helemaal niet ontbreken.

Zo af en toe hebben we nog een uitstapje gemaakt om wat souvenirs aan te schaffen, maar eigenlijk wilden we het resort niet meer verlaten. Maar op 24 mei was het dan toch eindelijk zover en moesten wij voor de laatste keer onze rugzakjes pakken. Het was maar moeilijk voor te stellen dat onze reis er nu al weer op zat, maar het idee van ons eigen huis en onze lieve familie en vrienden (en natuurlijk de fijne collegas) zorgden er toch wel voor dat we stiekum ook wel een beetje blij waren dat we weer naar huis gingen.

En bij aankomst op Schiphol groeide onze blijdschap met de minuut. Tot onze grote verrassing stond, ondanks het belachelijk vroege tijdstip, onze familie en onze vrienden ons op te wachten bij de aankomsthal. Dit warme onthaal werd snel gevierd met een lekkere kop koffie en toen gauw naar ons fijne huisje waar het Nederlandse leven alweer op ons stond te wachten (met gezellige etentjes en leuke boottochtjes wel te verstaan:-)

De afgelopen 102 dagen hebben al onze verwachtingen overtroffen enhet was een ervaring om nooit meer te vergeten. Wij willen iedereen bedanken voor de leuke berichtjes en emailtjes en natuurlijk ook voor het warme onthaal wat we van iedereen hebben gekregen.